ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1957 – 1985

Το τμήμα του στίβου άρχισε να οργανώνεται από τους πρώτους μήνες ύπαρξης του Τρίτωνα, με πρώτο μέλημα, φυσικά, την εξεύρεση αθλητών και προπονητή. Οι καλές σχέσεις που είχαν οι παράγοντες του Τρίτωνα με τους τότε προπονητές Νίκο Ζαχαριάδη και Αλεξιάδη είχαν ως αποτέλεσμα οι δύο αυτοί προπονητές να βοηθήσουν το νεοσύστατο σύλλογο για να στήσει την ομάδα στίβου.

Αφού λοιπόν το τμήμα άρχισε να λειτουργεί και οι αθλητές να προπονούνται, τον Φεβρουάριο του 1959 ο Τρίτωνας πήρε μέρος στον ετήσιο ανώμαλο δρόμο του ΠΑΟΚ και κατατάχτηκε 4ος, με 56 βαθμούς. Τον ίδιο μήνα ο Τρίτωνας συμμετείχε και στους ανώμαλους δρόμους του Ηρακλή, όπου κατατάχτηκε 2ος στην κατηγορία των εφήβων, ενώ τον Απρίλιο του 1959 στο διασυλλογικό πρωτάθλημα ο Τρίτωνας ηττήθηκε από τον ΒΑΟ με 75-60 και από τον Μελιτέα με 77,5-76,5 βαθμούς. Στην τελική κατάταξη του διασυλλογικού πρωταθλήματος, ο Τρίτωνας στη Β’ κατηγορία ήταν 3ος. Τον Οκτώβριο του 1959, ο Τρίτωνας διοργάνωσε ημερίδα σκυταλοδρομιών μεταξύ των συλλόγων της Θεσσαλονίκης, όπου πήρε την 1η θέση στη σκυταλοδρομία 4Χ100. Στη βαθμολογία της Β’ κατηγορίας της ημερίδας, ο Τρίτωνας ήταν 1ος, με 29 βαθμούς.

Τον Απρίλιο του 1960, για το διασυλλογικό πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας ο Τρίτωνας επιβλήθηκε του ΒΑΟ, με 86-64. Το Μάιο του ίδιου έτους, ο Τρίτωνας κέρδισε και τον Μελιτέα, στο διασυλλογικό πρωτάθλημα και τον Ιούνιο ολοκλήρωσε τις επιτυχίες του, κερδίζοντας και τον ΒΑΟ. Η ολοκλήρωση του διασυλλογικού βρήκε πρωταθλητή Β’ κατηγορίας την ομάδα του Τρίτωνα, με 2ο τον ΒΑΟ και 3ο τον Μελιτέα. Η συμμετοχή του Τρίτωνα σε διάφορες διοργανώσεις συνεχίστηκε και στη διάρκεια του έτους (ΙΒ’ Παμμακεδονικοί, ΚΑ’ Πανθεσσαλονίκειοι), χωρίς όμως κάποια ιδιαίτερη διάκριση.

Στους διασυλλογικούς αγώνες του 1961, ο Τρίτωνας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ήταν πρωταθλητής στη Β’ κατηγορία, χωρίς όμως να καταφέρει να προβιβαστεί στην Α’ κατηγορία ούτε αυτή τη φορά. Το 1962 πραγματοποιήθηκε και η συνάντηση Μικτών ομάδων πόλεων, μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Στους αγώνες αυτούς, στην ομάδα της Θεσσαλονίκης συμμετείχαν και αθλητές του Τρίτωνα (Γιώργος Καραγιάννης, Νίκος Εσκιτζής). Στο διασυλλογικό πρωτάθλημα του 1962, ο Τρίτωνας ήταν πρωταθλητής στη Β’ κατηγορία και αντιμετώπισε τον Άρη σε αγώνα διαβάθμισης, στον οποίο όμως έχασε και παρέμεινε στην ίδια κατηγορία.

Στο διασυλλογικό πρωτάθλημα του 1963, ο Τρίτωνας κέρδισε τον Μελιτέα με 88-65 και τον ΒΑΟ με 81-35. Η κορύφωση όμως της πορείας του Τρίτωνα αυτή τη χρονιά ήρθε στον αγώνα διαβάθμισης με τον Άρη. Ο Τρίτωνας, 1ος στην Β’ κατηγορία, αντιμετώπισε τον Άρη, τελευταίο στην Α’ κατηγορία, σε έναν δραματικό αγώνα, διεκδικώντας την άνοδο στην Α’ κατηγορία. Το αποτέλεσμα της συνάντησης κρίθηκε στο τελευταίο αγώνισμα, τη σκυταλοδρομία 4Χ400. Πριν από τη διεξαγωγή των τεσσάρων τελευταίων αγωνισμάτων (σφαιροβολία, δισκοβολία, δρόμος 5.000μ., σκυταλοδρομία), ο Τρίτωνας προηγούνταν με 27 βαθμούς του Άρη, ο οποίος κατάφερε στα τρία πρώτα αγωνίσματα να καλύψει τη διαφορά. Η νίκη του Τρίτωνα στο τελευταίο αγώνισμα, της σκυταλοδρομίας, του χάρισε και την άνοδο στην Α’ κατηγορία.

Στο διασυλλογικό του 1964 ο Τρίτωνας ηττήθηκε από τον Μακεδονικό, τον Ηρακλή, τη ΧΑΝΘ, τον ΠΑΟΚ και τον Αετό, με αποτέλεσμα να τερματίσει τελευταίος στη βαθμολογία Α’ κατηγορίας. Στους αγώνες διαβάθμισης αντιμετώπισε τον Άρη, από τον οποίο ηττήθηκε με 167-102 βαθμούς και υποβιβάστηκε στη Β’ κατηγορία. Το 1964 ήταν η χρονιά κατά την οποία άρχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Ξεκίνησε ως αθλητής των 400μ., στη συνέχεια όμως ασχολήθηκε και με τα 200μ. και τα 800μ. Για την πορεία του στον Τρίτωνα, τόσο ως αθλητής όσο και ως διοικητικός παράγοντας ( διετέλεσε Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του συλλόγου) ο ίδιος θεωρεί ότι: « Εξαιτίας του αθλητισμού, του Τρίτωνα και της συμμετοχής μου στην εθνική ομάδα μπήκα άνευ εξετάσεων στη Γυμναστική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής. Στον Τρίτωνα καλλιέργησα ήθος, υπομονή, κουράγιο, αρετές που μόνο στον αθλητισμό μπορείς να συναντήσεις σε τέτοια ένταση. Απέκτησα φιλίες, φιλίες αληθινές και μακροχρόνιες. Η εν γένει εμπειρία και η παρουσία μου στον Τρίτωνα, είτε ως αθλητής είτε ως πρόεδρος, με βοήθησαν αργότερα στην πολιτική».

Τον Ιούνιο του 1965, ο Τρίτωνας στους αγώνες επάθλων της ΤΕ ΣΕΓΑΣ κατέκτησε την 4η θέση, με 56 βαθμούς, έχοντας διακρίσεις στη σκυταλοδρομία 4Χ100 (3η θέση), στα 800μ. (Εσκιτζής 1ος και Μιχαήλ 3ος) , στα 400μ. (Νικόπουλος 3ος), στα 1.500μ. (Μιχαηλίδης 3ος), και στα 200μ. (Εσκιτζής 2ος). Την Κυριακή 27 Ιουνίου 1965 ο Τρίτωνας αγωνιζόταν με τον Μακεδονικό, διεκδικώντας την άνοδο στην Α’ κατηγορία, την οποία τελικά κέρδισε, αφού ο αντίπαλος του δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. Στους Παμμακεδονικούς αγώνες του 1965, ο Τρίτωνας κατατάχθηκε 3ος με 49 βαθμούς, ενώ στην γενική βαθμολογία ο Τρίτωνας ήταν 4ος, με 46 βαθμούς.

Στο διασυλλογικό πρωτάθλημα του 1966, παρά το γεγονός ότι ο Τρίτωνας είχε αρκετές ήττες, υπήρξαν επιτυχίες και διακρίσεις στα 100μ.(Νασαζίκη), στα 200μ.(Ψωμιάδη), 800μ.(Μιχαηλίδη, Εσκιτζή), στα 400μ. (Ψωμιάδη), στα 400μ. με εμπόδια (Εσκιτζή), 1.500μ. (Μιχαηλίδη), στα 3.000μ, βάδην (Βερβερίδη), στη σφυροβολία (Μπάκα), στον ακοντισμό (Παπαϊωάννου και Καϊτατζή) και στο άλμα τριπλούν (Εσκιτζή). Ταυτόχρονα ο Τρίτωνας τον Απρίλιο του 1966 διοργάνωσε τους Εαρινούς Παμβορειοελλαδικούς αγώνες, στους οποίους διακρίθηκαν αρκετοί αθλητές του και η ομάδα της Βαλκανικής σκυταλοδρομίας (2η θέση). Στην τελική κατάταξη ο Τρίτωνας ήταν 5ος, με 46 βαθμούς.

Το 1967 ο Τρίτωνας αγωνιζόταν στην Α΄ Κατηγορία και στην πρώτη κιόλας συνάντηση της χρονιάς, με αντίπαλο την ΧΑΝΘ. Τον Ιούνιο του 1968, αθλητές του Τρίτωνα συμμετείχαν με την Εθνική ομάδα, σε αγώνες μεταξύ Ελλάδας, Ολλανδίας και Βελγίου, που έγιναν στο Βέλγιο. Στους Πανθεσσαλονίκειους αγώνες του 1968, ο Τρίτωνας ήταν 3ος στην τελική βαθμολογία, με διακρίσεις στα 200μ. (Ψωμιάδης), στα 400μ. (Ψωμιάδης), στα 1.500μ. (Μυστρίδη), στο ακόντιο (Παπαϊωάννου) και στην σκυταλοδρομία 4Χ400.

Ο Τρίτωνας το 1969 συνέχισε να αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία όπως και το 1970, όπου όμως τα αποτελέσματα του δεν ήταν ικανοποιητικά, με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί στη Β’ κατηγορία, στην οποία αγωνίστηκε το 1971. Οι διακρίσεις του Τρίτωνα στους διασυλλογικούς αυτής της χρονιάς ήταν λίγες και η ομάδα έδειχνε να περνά μια περίοδο κάμψης. Η συνεχιζόμενη μέτρια πορεία του συλλόγου και το 1972 ανάγκασε τον τότε έφορο να ζητήσει τη σύσταση επιτροπής, με σκοπό την ανάπτυξη του αθλήματος – πρόταση η οποία εγκρίθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο της 19ης Φεβρουαρίου το 1973. Η ομαδική προσπάθεια που έγινε αυτή τη χρονιά στον Τρίτωνα, από αθλητές και παράγοντες είχε θετικά αποτελέσματα. Οι αθλητές μέσα στους αγωνιστικούς χώρους έδειξαν τις ικανότητες τους και η ομάδα τερμάτισε 2η στη τελική κατάταξη στο διασυλλογικό Β’ κατηγορίας.

Το 1976 προπονητές στον Τρίτωνα ήταν ο Αβρακίδης, ο Κουρκουτίδης και ο Σαρασλανίδης. Αυτή την χρονιά είχε έρθει με ελεύθερη μετεγγραφή από τον Φίλιππο Βέροιας ο Δρόσος Χριστόπουλος. Τον Αύγουστο διοργανώθηκαν και πάλι οι Παμβορειολλαδικοί αγώνες, οι οποίοι είχαν διεξαχθεί για τελευταία φορά το 1971 και για διάφορους λόγους είχε σταματήσει η διοργάνωση τους. Στους αγώνες αυτούς ο Τρίτωνας κατέκτησε την 4η θέση στην τελική βαθμολογία.

Το 1977 ήταν η χρονιά που επιβραβεύτηκαν οι προσπάθειες του Τρίτωνα, αφού ανακηρύχθηκε πρωταθλητής Β’ κατηγορίας με 165 βαθμούς έναντι 163 βαθμούς του Αετού και κατάφερε να προβιβαστεί στην Α΄ κατηγορία. Το καλοκαίρι του 1977, ο Δρόσος Χριστόπουλος κατέρριψε το Πανελλήνιο ρεκόρ στο δέκαθλο στην κατηγορία Παίδων, με 5.080 βαθμούς (παλαιό ρεκόρ 5.028 βαθμοί από το 1971).

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Νίκου Μουρατίδη, που είχε δημοσιοποιήσει το 1978, ανάμεσα στους καλύτερους αθλητές στίβου όλων των εποχών στη Βόρεια Ελλάδα (μέχρι το 1978), βρισκόταν και αθλητές του Τρίτωνα. Στο Εαρινό Πρωτάθλημα στίβου το 1978, ο Τρίτωνας κατέλαβε την 3η θέση, με 1ο τον ΠΑΟΚ, και 2ο τον Άρη. Στους αγώνες αυτούς καταρρίφθηκα από τους αθλητές του Τρίτωνα διάφορα ρεκόρ του συλλόγου.

Τον Ιούνιο του 1980 προσλήφθηκε ακόμη ένας προπονητής, ο Θανάσης Μήλιος, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των αθλητών, που συνεχώς αυξάνονταν. Ο Μήλιος έμεινε στον Τρίτωνα μέχρι τον Μάρτιο του 1982, οπότε παραιτήθηκε και τον αντικατέστησε ο Γιάννης Οικονομίδης. Τον Δεκέμβριο του 1983 το Διοικητικό Συμβούλιο του Τρίτωνα ενέκρινε τη δημιουργία γυναικείου τμήματος στίβου. Την επόμενη χρονιά, οι πρώτες προσπάθειες προσέλκυσης αθλητριών στον Τρίτωνα στράφηκαν προς το γυμνάσιο Τριανδρίας, όπου ζητήθηκε η βοήθεια του γυμναστή του σχολείου, προκειμένου να εγγραφούν κορίτσια στο τμήμα στίβου.

Το 1984, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου, ο Τρίτωνας κατέλαβε την 13η θέση στη βαθμολογία των ανδρών, με 15,5 βαθμούς. Τον Ιούλιο του 1985 η οικογένεια του Τρίτωνα θρήνησε τον πρόωρο και τραγικό θάνατο του αθλητή Καστρίδη, στου οποίου τη μνήμη ( αλλά και της Μαίρης Αυγέρη του ΠΑΟΚ) αφιερώθηκαν οι αγώνες κυπέλλου των σωματείων της ΤΕ ΣΕΓΑΣ, στις 24-25 Αυγούστου.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1986 – 2008

Η δραστηριότητα του τμήματος του κλασσικού αθλητισμού του Τρίτωνα άρχισε να ακολουθεί ανοδική τροχιά μετά το 1985, με τη βοήθεια του Ιάκωβου Νικολή, Νέου τότε παράγοντα του συλλόγου. Ο Δρόσος Χριστόπουλος ανέλαβε καθήκοντα προπονητή μαζί με τον Ρόζο, που ήδη πρόσφερε υπηρεσίες στο σύλλογο. Ο Ρόζος, ήταν προπονητής στις μεγάλες και μεσαίες αποστάσεις και ο Χριστόπουλος κυρίως στις ταχύτητες και τα εμπόδια, αλλά και σε άλλα αγωνίσματα, κατά δεύτερο λόγο. Μαζί με την Αλέκα Σιούλη, άρχισε να συμπληρώνεται η προπονητική ομάδα στίβου και ταυτόχρονα άρχισε και η προσέλκυση νέων αθλητών στο τμήμα. Για πρώτη φορά η Αλέκα Σιούλη δημιούργησε γυναικεία ομάδα φέροντας πολλά κορίτσια από το σχολείο στο οποίο ήταν διορισμένη. Με τον τρόπο αυτό, ο Τρίτωνας άρχισε να παρουσιάζει αγωνιστική δραστηριότητα. Λίγα χρόνια μετά, ο Τρίτωνας είχε στις τάξεις του μια πολύ καλή φουρνιά αθλητών, οι οποίοι συμμετείχαν και στις Εθνικές ομάδες. Ήταν ο Γιάννης Αναστασιάδης στις ταχύτητες, ο Γιώργος Χρυσάφης, ο Στέλιος Αγάπης άλτης, ο Γιώργος Μήλιος, ο Κυριάκος Αρβανιτίδης. Ο Τρίτωνας, αφού άρχισε πλέον να ορθοποδεί, στράφηκε και στις μετεγγραφές αθλητών από άλλες ομάδες. Ήρθαν, λοιπόν στον Τρίτωνα ο Ρατς Μίρκος από την Καστοριά και ο Βασίλης Συρόπουλος – αθλητές οι οποίοι διακρίθηκαν και τίμησαν το σύλλογο. Ήρθαν επίσης η Δέσποινα Παπαβασιλάκη από το Κερατσίνι, η Σεραραία Παρασκευή Κάδη, ο άλτης Ρούλης Λουμπούτσκος και ο εμποδιστής Χρήστος Γιαννακάκης. Στην προσπάθεια εδραίωσης του Τρίτωνα στις ισχυρές ελληνικές ομάδες, σημαντική ήταν και η βοήθεια που δέχτηκε ο σύλλογος από τις ξένες αθλήτριες, οι οποίες αγωνίστηκαν με τα χρώματα του. Αυτές ήταν η Μπριγκαντνάγια Βικτώρια από το Τουρκμενιστάν, η Κιρίλοβα Τσβετελίνα από τη Βουλγαρία, οι Ρουμάνες Ντουμπραβεάν Κορίνα Μιχαέλα, Μοροσάνου Άντζελα και Μπριντουσόιου Ιλεάνα Σάντα και οι Κενυάτισσες Γουαμπούι Νάνσυ και Ντζορόγκε Μέρσυ Γουαντζίρ.

Κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, οι άνθρωποι του Τρίτωνα έριξαν βάρος στη δημιουργία τμημάτων υποδομής, τα οποία σιγά σιγά αποτέλεσαν τη μεγάλη δύναμη του συλλόγου. Στα τμήματα αυτά εργάστηκαν οι προπονητές Αθανάσιος Ταστιόγλου, Βασίλης Σακκάς, Κατερίνα Ζάννα, Μαρία Νικολαΐδου, Βασίλης Συρόπουλος, Νίκος Τσιοφύλλας, Βασίλης Γεωργούλας, Λάμπρος Τσάκας, Βασίλης Μπαρκούρης, Ευστρατία Κωνσταντινίδου και Κώστας Αμβροσιάδης. Το προπονητικό δυναμικό στις μεγάλες κατηγορίες το στελέχωσαν οι Δρόσος Χριστόπουλος, Αντώνιος Στόικος, Παναγιώτης Ασλανίδης, Νόρα Δελλίδου, Κοσμάς Ιωαννίδης και Χρήστος Μιτάτος.

Με το πέρασμα του χρόνου και μέσα από τις επιτυχίες του, ο Τρίτωνας καθιερώθηκε ως μια υπολογίσιμη δύναμη όχι μόνο στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και σε Πανελλήνια κλίμακα. Αναπτύχθηκε μια σπουδαία γυναικεία ομάδα, με πρωτοπόρο αθλήτρια την Λίνα Αθανασοπούλου, μια σπουδαία σπρίντερ. Ακολούθησε η Εύη Ναζίρη, η Χρ. Κούτσαρη, η Γιώτα Κουτρούλη αλλά και άλλες πολύ καλές αθλήτριες, με συμμετοχές στην Εθνική ομάδα και πολλές διακρίσεις. Όλες αυτές οι αθλήτριες έδωσαν με την παρουσία τους και τις επιτυχίες τους περιεχόμενο στην ομάδα του Τρίτωνα, η οποία έφτασε να βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα στη γενική βαθμολογία σε πανελλήνιο επίπεδο, αλλά και στην πρώτη θέση στα διασυλλογικά πρωταθλήματα της Θεσσαλονίκης, ορισμένες μάλιστα χρονιές τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.